قـــربـان وليئـــي

                                    ضربان ذات«عطش نامه»

گوش كــــن بانگ آســــــماني را
بنـــــگـــر آفاق بیــــــــــــکرانی را
از کــــران تا به بیـــکران نور است
بنگر این ظاهری که مستور است
بشـــــنو از بانگ باد هـــو هـــو را
وز قنــــــاری تـــــــــــــــــرنم او را
این دو قمـــــــری که روی دیوارند
چه هیاهـــــوی ســــــاکتی دارند
می‌رونــــــــد و چه رفتنـــی دارند
كه دمـــــادم شکفتنــــــــی دارند
جویبــار است هـــــر چه می‌بینی
رهســــپار اسـت هرچه می‌بینی
اشــــتیاقــــی نهفتــــــه در ذرات
مـــی‌کشــــــــد ذره ذره را تا ذات
گوش کـــــن بانگ رود مــــــی‌آید
بانگ از تار و پــــــــــــود مــــی‌آید
شور موسیقی حیـــات است این
ضـــربان ظهـــــــور ذات است این
ذات خامـــــــوش گرم گفتار است
طـــور ماییــــم و وقت دیدار است
وقت فرخنــــــــده فــــــروپاشــی
    واقف از وقت خــــود اگـــر باشی...

                                «در حال تكميل ميباشد»